Terwijl het klassieke religieuze leven afneemt in Nederland, zijn er de afgelopen decennia veel nieuwe religieuze gemeenschappen ontstaan. Dat leken zich verbonden voelen met een religieuze gemeenschap, is een gegeven dat bijna zo oud is als het religieuze leven zelf. Al kort na de stichting van de orde van dominicanen ontstond ook een derde orde van leken. In 1999 heeft de lekentak van de dominicaanse familie in Nederland een vorm gekregen die past bij deze tijd. Daarbij hoort een gelijkwaardige omgang tussen religieuzen en leken. Vanuit de eigen levenswijze dragen de verschillende takken bij aan de dominicaanse aanwezigheid. En dat is verrijkend, merkt René Dinklo o.p. vicaris van het Nederlands vicariaat van de dominicanen.
Groei
Dit jaar viert de Dominicaanse Lekengemeenschap (DLN) haar 25-jarig jubileum. Een mooie aanleiding voor een gesprek hierover. Het gaat goed met deze gemeenschap. Ze begon met negentien leden, maar is nu uitgegroeid naar ruim zestig leden. Maar ook bij de dominicaanse broeders en een van zustercongregaties is sprake van nieuwe aanwas. Op de vraag waar die hernieuwde belangstelling vandaan komt heeft René Dinklo niet meteen een antwoord. “Daarvoor is het nog te vroeg, maar waarschijnlijk gaat het om een combinatie van factoren,” zegt hij. “Dat de afgelopen jaren jonge mensen toch die stap weer hebben gemaakt, heeft denk ik te maken dat zij de waarde hebben ontdekt van het klassieke religieuze leven. Deze biedt een duidelijke identiteit waar sommigen zich wel bij voelen. Ik denk dat sociale media ook een rol hebben gespeeld: mensen kunnen ons makkelijker vinden dan voorheen.”
Dominicaanse Lekengemeenschap
Wat betreft de groei van de DNL ziet hij parallellen: “In haar hoogtijdagen telde de derde orde veel leden. Maar ook dat liep af in de jaren ’60. Ergens in de jaren ’80 ontstonden weer groepen van dominicaans georiënteerde leken, die bijeen kwamen in Regionale Dominicaanse Familiegroepen. Maar deze hadden binnen de wereldwijde orde geen kerkrechtelijke positie. Toen kwam de gedachte op om de officiële dominicaanse lekenbeweging opnieuw in het leven te roepen. Maar wel vanuit een nieuw élan, met een duidelijke identiteit en vanuit een gelijkwaardige positie binnen de dominicaanse familie. Lekendominicanen delen in de missie van de orde om in woord en daad het Evangelie te verkondigen. De groep heeft nu een duidelijk gezicht gekregen en internationaal gezien ook een positie.”
Deze eigen identiteit ziet Dinklo als een meerwaarde: “De dominicaanse familie kent verschillende takken: broeders, monialen, apostolisch levende zusters en lekendominicanen. Juist de aanwezigheid van al die takken ervaren wij als een rijkdom. Hoe meer de verschillende takken met elkaar optrekken, hoe rijker de Dominicaanse aanwezigheid is.”
Toekomst
Over de toekomst is hij positief: “Ik vertrouw erop dat God daarin werkzaam is. In 2010 had ik niet kunnen bedenken dat ik in 2024 zou gaan wonen in een nieuwe communiteit waar ik de oudste medebroeder zou zijn. Hoe dingen zich ontwikkelen, weten we vaak niet.”
Op 27 oktober 2024 doen vijf aspirant-leden hun tijdelijke gelofte in het klooster van Huissen. Een van hen is Nikki Apeldoorn (35). Lees haar verhaal en het hele interview met René Dinklo
Lees meer over nieuwe vormen van religieus leven
Meer over de verschillende takken van de dominicaanse familie