In 2019 startte in Huijbergen een nieuwe ecologische gemeenschap in nauwe verbondenheid met de gemeenschap van de broeders van Huijbergen. Broeder Bram Hommel en Marjan Bosch vertellen hoe de samenwerking tot stand is gekomen en nog steeds vorm krijgt.
Dit verhaal zal herkenbaar zijn voor veel congregaties van actieve religieuzen. Uitzonderlijk is echter dat enkele voormalige leden van Milieuklooster Stoutenburg op uitnodiging van de broeders in 2019 neerstreken in het dorp en in nauwe verbondenheid met de broeders de leef-, en werkgemeenschap ‘De Huijberg’ oprichtten. Momenteel telt deze vijf mensen. Vanuit een franciscaanse inspiratie organiseren zij retraites en bieden gastvrijheid in het gastenverblijf van het klooster. Ook hebben ze zich ontfermd over verschillende tuinen rondom het gebouw: een moestuin, een tiny forest, een bloementuin, een schooltuin. En om nog maar iets te noemen: ze hebben in 2021 een kloosterwinkel geopend.
Het begin
De broeders waren aan het nadenken over een nieuwe bestemming voor een deel van hun klooster, toen zij op het spoor werden gezet van de leden van het voormalige milieuklooster Stoutenberg. Broeder Bram vertelt: “Marion Gieben, een van de leden, kennis komen maken. Zij heeft al gauw daarna in haar eentje een start gemaakt met De Huijberg, toen nog onder de titel ‘Bewust natuurlijk leven’. Na de beginperiode legde ze haar plannen voor aan onze gemeenschap. Onze voormalige overste, broeder Reginald, reageerde: ‘Het gaat over geloof, hoop en liefde, daar moeten we achter staan.’ Sommige broeders waren enthousiast, andere terughoudend. Wel zeiden we tegen Marion dat ze het niet in haar eentje moest doen.”
Enige tijd later sloten Marjan en haar man Rob aan: “De wind stond de goede kant op. Er loopt een lijntje van zegen doorheen. We verwonderen ons regelmatig over de gulheid en openheid van de broeders. Onderlinge verschillen zijn er zeker. Maar er is een soort basisvertrouwen.”
Motieven
Vorig jaar gaf het Algemeen Kapittel van de broeders toestemming om door te gaan met de samenwerking. Over de motieven hiervoor zegt broeder Bram: “Er is trouwens een regenboog van motieven. Daar zit ook eigenbelang bij. We willen als broeders hier blijven wonen. Maar hoe doe je dat verantwoord, met een kleiner wordende groep en een groot gebouw? We willen als broeders ook inspelen op de noden van deze tijd. Een van de noden is de relatie van mensen met de natuur en met elkaar. De Huijberg was een oplossing. Het idealisme van de mensen van De Huijberg inspireert ook ons daarin. Samen werken we aan een nieuwe toekomst voor deze plaats.”
Toekomst
Beiden zien toekomst voor deze vorm van religieus leven. Marjan: “Dit is een mooie manier van leven. Ik denk dat fysieke plekken zoals deze nodig zijn om elkaar te ontmoeten en inspireren; om ons te verbinden met elkaar, met de aarde, met de Eeuwige. De gemeenschap van Iona spreekt van ‘thin places’, plekken waar hemel en aarde elkaar raken – met slechts een dunne sluier tussen jou en de eeuwigheid om je heen. Wat vragen die van ons? Tegelijk zie ik ook hoe kwetsbaar we zijn, onze gemeenschap wordt gedragen door maar een handjevol mensen. Dat vind ik wel zorgelijk. Het is een kunst om te voelen: we worden gedragen, we hoeven het niet zelf te doen.”
Bram: “Eigenlijk spreekt uit die kwetsbaarheid ook kracht. Wij worden staande gehouden. Dat gevoel geeft kracht en creativiteit. De wereld heeft nood aan plekken die ruimte bieden. Religieus leven is te menselijk om te verdwijnen.”
Meer nieuwe vormen van religieus leven
Meer over de Broeders van Huijbergen