Zorgverzekeringswet (Zwv)

Medische of lichamelijke zorg

Als uw medezuster of -broeder medische of lichamelijke zorg nodig heeft, kunt u bij de wijkverpleging terecht. De verzorgende of verpleegkundige helpt bijvoorbeeld bij het opstaan, wassen, douchen, steunkousen aan- en uittrekken, aankleden en eten. Soms is verpleging nodig. Bijvoorbeeld als men injecties, medicijnen of wondzorg nodig heeft. Wijkverpleging en (medische) verzorging thuis zijn een onderdeel van het basispakket van uw zorgverzekering. U betaalt hiervoor geen eigen risico. De wijkverpleegkundige bekijkt samen met u welke zorg u precies nodig heeft. Wilt u wijkverpleging aanvragen? Wijkverpleegkundigen en -verzorgenden zijn meestal in dienst van een thuiszorgorganisatie. U heeft geen verwijzing van de huisarts nodig. Wel kan uw huisarts u helpen om een geschikte thuiszorgorganisatie te vinden bij u in de buurt. In een persoonlijk gesprek beoordeelt de wijkverpleegkundige of u in aanmerking komt voor verpleging en verzorging thuis. En als dat zo is, dan bekijkt u vervolgens samen welke zorg nodig is en stelt de wijkverpleegkundige een zorgplan op. U heeft geen indicatie nodig.

 

Tijdelijk verblijf in een instelling na ziekenhuisopname

Na een ziekenhuisopname kan de transferverpleegkundige van het ziekenhuis een doorverwijzing regelen naar een tijdelijk bed in een zorginstelling. Dit heet ‘eerstelijnsverblijf’. Eerstelijnsverblijf is een medisch noodzakelijk, kortdurend verblijf in een zorginstelling. Dit kan met of zonder verpleging of verzorging zijn. Het is een belangrijke voorziening voor als het thuis (nog) even niet gaat. U komt in aanmerking voor eerstelijnsverblijf zorg als uw huisarts het niet veilig vindt dat u naar huis gaat, of als de medische zorg die u nodig heeft, thuis niet goed te organiseren is. U hoeft zo’n tijdelijk verblijf in een zorginstelling niet zelf te regelen. De ontslagverpleegkundige of transferverpleegkundige bespreekt uw situatie met uw huisarts of met de specialist ouderengeneeskunde.