In dit Heilig Jaar waarin ‘hoop’ centraal staat vroeg de redactie van het KNR Bulletin verschillende religieuzen wat hoop voor hen betekent. De komende dagen leest u de antwoorden. Vandaag zuster Christella Warini.
Zuster Christella Warini
Zuster Christella Warini is lid van de Franciscanessen van Denekamp. “Mede door de komst van de Indonesische zusters, in 2000 en in 2018, willen we de presentie en het werk van de zusters op een andere manier voortzetten, en wel in ons bezinningsoord het Franciscushuis. Vroeger gingen de zusters letterlijk naar buiten. Ze werkten en leefden midden de maatschappij, in ziekenhuizen en wijkverpleging, bejaardenhuizen, scholen, kinderhuizen, internaten, sociaal maatschappelijk en pastoraal werk in de parochies. Nu komen de mensen naar ons toe.” Een gesprek met haar over hoop.
Wat is hoop eigenlijk?
“Hoop is een vorm van vertrouwen. Het heeft betrekking op de toekomst; je vertrouwt dat de toekomst goed zal zijn. Maar je bouwt de toekomst iedere dag, dus het heeft ook met vandaag te maken. Iedere dag probeer ik te leven in vertrouwen naar de toekomst toe. Het Beloofde Land is de plaats waar we ons willen inzetten voor wat we nog niet kennen. Waarbij we niet vergeten dat we leven in het nu.
Hoop is het vuur dat mij brandend houdt. In tijden van moeilijkheden voel ik altijd nog het vuur in me. We leven met vreugde, dankbaar omdat we geschapen zijn en omdat we onze roeping kunnen vervullen in wat we doen. Voor gasten, die we in ons klooster ontvangen, doen we ons werk met vreugde. In een tijd van polarisatie proberen we bruggen te bouwen. We zijn reisgenoten voor zoekende mensen.”
Geloof, hoop en liefde worden vaak in een adem genoemd. Hoe zijn zij voor jou verbonden?
“Mijn hoop is mijn geloof in Jezus. Ik ben gedoopt toen ik veertien was. Daar ben ik altijd dankbaar om gebleven. Dankbaar ook voor de bijbel die ik kan lezen om Jezus meer te leren kennen. In die rijkdom zoek ik steeds naar verdieping. Jezus Christus is mijn voorbeeld, Hij is de Weg.”
Waarom is hoop belangrijk?
“Het is de spirit, de bron van leven. Zonder hoop is er geen leven. We leven nu, onderweg naar de toekomst. We proberen te doen alsof de toekomst goed gaat en wij vertrouwen erop dat de toekomst goed zal zijn. We hebben creativiteit gekregen om om te gaan met wat beter moet.”
Ben je weleens wanhopig?
“Als je de wereld van vandaag bekijkt, als je de krant leest en de televisie kijkt, zou je wel wanhopig worden. Tegelijk zie ik er een uitnodiging in om iets te doen op de plaats waar je bent. Ik hoef niet de hele wereld aan te pakken, maar op de plaats waar ik ben, kan ik iets betekenen. Zo proberen heel veel mensen het op hun eigen plaats. Ik zie overal kleine lichtjes, waar mensen iets doen.”
Het thema van het Jubeljaar is Pelgrims van Hoop. We zijn dus pelgrims, onderweg ergens naar toe. Waar naar toe zijn we onderweg?
“Onze innerlijke reis is zelf op weg gaan om God te ontmoeten, om God te zoeken en te herkennen in ieder mens, ja zelfs in ieder schepsel. In het Zonnelied klinkt dat. Wij, de hele schepping, zijn allemaal reisgenoten. Dat is mijn droom: dat we reisgenoten van mensen zijn, van zoekende mensen. Voor mijzelf persoonlijk geldt dat ik in mijn leven al een hele reis gemaakt heb. Ik ben geboren op Java, ingetreden op Sumatra en uitgezonden naar Nederland. Dit jaar zijn we 25 jaar in Denekamp.”
Houden jullie nog speciale activiteiten in het kader van het Heilig Jaar?
“Het Heilig Jaar komt vooral in de liturgie aan bod. De speciale hymne voor het Heilig Jaar is heel mooi. We zingen deze regelmatig. Dit jaar heeft onze congregatie haar 150-jarig jubileum. Het is dus een dubbel jubeljaar. We hebben een concert georganiseerd voor dat jubileum. Zo zijn we al 150 jaar reisgenoten van mensen. Dankbaar zien wij, zusters van Denekamp, dit jaar samen terug op 150 jaar geschiedenis, om des te beter het heden te begrijpen en om vol vertrouwen de weg naar de toekomst te kunnen gaan.”