Pater Jozef de Bekker over synodaliteit bij de missionarissen van Afrika

Pater Jozef de Bekker, missionaris van Afrika
Pater Jozef de Bekker, missionaris van Afrika. foto: Alain Baars

De katholieke Kerk is met het Synodaal Proces op weg om een meer luisterende Kerk te worden. Wat hebben de verschillende geestelijke tradities onder religieuzen te zeggen over goed luisteren? De Sociëteit van Missionarissen van Afrika geeft haar missie vorm vanuit een Ignatiaanse spiritualiteit. Jozef de Bekker, sectoroverste in Nederland, herkent daarin veel synodale elementen: onderscheiding, samenspraak, contact met andersgelovigen en speciale aandacht voor mensen aan de rand van de samenleving.

Die onderscheiding leerden de missionarissen al vanaf hun opleidingstijd, waarin elke dag begon met een half uur stilte. Pater Jozef: “Het vasthouden aan dat halve uur meditatie per dag helpt ons om overeind te blijven, ook in moeilijke tijden. Wat we ook doen, we vragen ons af waarom we het doen en overwegen de voors en tegens. We proberen zo, met geestelijke onderscheiding, tot besluiten te komen.”

Samen tot besluiten komen

Samen op weggaan en naar elkaar luisteren zijn wezenlijke onderdelen in het synodale proces. Pater de Bekker herkent dit bij zijn eigen congregatie:  “We leven altijd met minstens drie medebroeders in een gemeenschap. Kardinaal Lavigerie, onze stichter, was daar heel stellig in. Op een missiepost ben je regelmatig een of twee weken op stap. Daarna moet je tijd hebben om weer samen te zijn. Zoals de leerlingen van Jezus die erop uit werden gezonden en bij terugkeer vertelden wat ze allemaal hadden meegemaakt. Je moet altijd iemand hebben met wie je dingen kan bespreken en met wie je tot besluiten komt. Dat zit in het DNA van onze Sociëteit: er samen uit proberen te komen.”

Naar de periferie

De missionarissen van Afrika werken ook in landen waar christenen in de minderheid zijn. Het openstaan voor andere culturen en religies is echter een wezenlijk onderdeel van hun charisma. Daarnaast is er oog voor de noden van de mensen. “In elke parochie waar we werkzaam zijn, proberen we parochianen ook naar de periferie van de samenleving te brengen. Je moet ze meenemen naar Christus die buiten de Kerk lijdt.

In Afrika hebben we in onze parochies altijd sterk gebouwd op de leken die als catechisten meewerken. Hun vorming was stevig: drie of vier jaar opleiding over de Bijbel, menselijke waarden, vakkennis. De mannen kwamen samen met vrouw en kinderen. Want als de mannen alleen komen, werkt dat niet.”

Lees het hele interview

Meer over de synode

Meer over de Missionarissen van Afrika

Zie ook: Anita in de missie. Documentaire over de Witte Paters

Delen