In zijn Paasbrief spreekt KNR-voorzitter pater Mark-Robin Hoogland c.p. over de on-vrede in onze wereld en onze samenleving. De vele conflicten en oorlogen, de polarisatie die we in eigen land ervaren, ze maken ons soms moedeloos.
Vrede door gerechtigheid
Wij kunnen de onvrede niet wegnemen en de wereldvrede niet bewerkstelligen. Maar, zo stelt hij: “Wel kunnen wij, religieuzen, hieraan een bijdrage leveren – en dat is ook onze roeping.” De weg naar duurzame vrede is gerechtigheid. “Velen van ons doen dit en hebben dit ook jaren lang gedaan: via de vredesbewegingen, actief in organisaties tegen mensenhandel, voor de voedselbank, de opvang van vluchtelingen, allerlei vormen van straat- en buurtpastoraat enzovoort. Voor zover we dit niet (meer) zelf kunnen, geven wij, in de geest van ieders charisma, ruimhartig financiële steun aan initiatieven die ons werk voortzetten en aan allerlei projecten die de gerechtigheid en de vrede bevorderen.”
Ook het synodale proces, waaraan veel religieuzen actief deelnemen is een weg naar vrede. “Want door samen te komen en te luisteren naar elkaar, leren we elkaar beter kennen en waarderen, hoe verschillend we ook zijn. Alleen zo worden goede beslissingen genomen.”
Gebed als bijdrage aan de vrede
Ook het samen bidden kan een bijdrage aan de vrede zijn: “Door samen te bidden in de liturgie wordt onze onderlinge band versterkt en worden verschillen overbrugd. We realiseren ons dan dat we zusters en broeders zijn met één, onze Vader en dat wij samen één gemeenschap, één mensheid vormen. Gebed brengt ook vrede van binnen, diep in ons hart. Vanuit een innerlijke vrede kunnen we dus ook van harte iets bijdragen aan de vrede om ons heen.”
Religieus leven als teken
Het religieuze leven kan voor mensen een teken van hoop zijn, betoogt pater Mark-Robin. “Al vinden we het zelf misschien vanzelfsprekend, onze presentie straalt iets uit en geeft menigeen vertrouwen. Onze aanwezigheid en onze aandachtige houding verwijzen ten diepste naar het Mysterie van Gods liefde voor mensen. Deze tekenwaarde blijft, ook als je als gemeenschap op hoge leeftijd komt en je ervaart dat je niet meer de gastvrijheid kunt bieden als voorheen en ook buitenshuis niet veel meer kunt ‘doen’.”
Er spreekt moed uit de kleine nieuwe initiatieven die er steeds weer genomen worden om de samenleving een stukje beter te maken. Religieuzen hebben daarmee een profetische taak, ze moeten inspirerende voorbeelden laten zien van het werken aan gerechtigheid.
“Zo mogen wij te midden van een on-vredige wereld mensen van vrede worden en blijven: in het voetspoor van Jezus en levend in Zijn Geest, omziend naar elkaar. Zo willen wij wegen banen naar een duurzame vrede en medemensen daarop meenemen,” besluit de voorzitter zijn paasbrief.
Download de hele Paasbrief 2024
Meer over de inzet van religieuzen voor gerechtigheid lees je bij Religieus werk