De Liefdezusters van de H. Juliana de Falconieri, beter bekend als de Julianazusters of Juliaantjes, hebben zich sinds het begin van de 20ste eeuw ingezet voor de zorg en maatschappelijk werk. Als eerbetoon voor deze zusters opent er op 27 mei een permanente tentoonstelling over hun werk in Heiloo.
Op het bezinningspark van het Heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo – de grootste Mariale bedevaartplaats in Nederland – ligt het monumentale Julianaklooster. Vandaag de dag is in het kloostergebouw het Gastenhuis Onze Lieve Vrouw ter Nood gevestigd. Maar vanaf de jaren ’40 tot aan de jaren ’90 van de vorige eeuw stond het vooral bekend als het moederhuis van de Julianazusters. In 2004 verlieten zij hun moederhuis. Anno nu is voor de congregatie de laatste fase van voltooiing aangebroken. Een aanleiding voor het heiligdom om een permanente tentoonstelling over de Julianazusters te organiseren. Vanaf 28 mei keert het verhaal van de Julianazusters terug in het Julianaklooster in Heiloo.
Maatschappelijk werkers
De Julianazusters stonden aan de wieg van wat we nu maatschappelijk werk noemen. Al vanaf 1914 zetten zij zich in voor gezinszorg, wijkzorg en later ook voor kraamzorg. Het harde werken van de zusters was onlosmakelijk verbonden met hun geloofsleven. Vanuit een diep geloof zetten zij zich in voor de liefdewerken, daad van naastenliefde. In de beginperiode werkten ‘de Juliaantjes’ in arme gezinnen en verleenden voornamelijk zorg aan grote families waarvan de moeder ziek was. De praktische zorgverlening was maatwerk en de hulp werd afgestemd op de situatie. Al snel gingen de zusters zich ook inzetten in de kraamverpleging en op andere maatschappelijke terreinen.
Begin vorige eeuw bemoeide de Nederlandse overheid zich nauwelijks met de particuliere ziekenzorg en sociale zorg. Vanuit de bevolking was er echter wel een grote vraag naar deze hulp. Katholieke zusters en broeders gingen zich vanuit hun geloof voor deze zorg inzetten. Zo ook Julianazusters. Deze lekenvereniging werd in 1914 in Den Haag door jezuïet Jorna (1868-1937) opgericht, mede dankzij financiële hulp van de Rooms-Katholieke Vrouwenbond. In 1917 werd de vereniging verheven tot officiële religieuze congregatie. De Julianazusters vestigden zich in Haarlem, Maastricht, Tilburg, Hilversum en Amsterdam. In 1932 startte de bouw van het moederhuis, het Julianaklooster, in Heiloo.
Tentoonstelling als eerbetoon
De tentoonstelling ‘Julianazusters: Zorg uit handen’ is een eerbetoon aan de vrouwen achter de religieuze congregatie Liefdezusters van de H. Juliana van Falconieri, ofwel: de Julianazusters. Aan de hand van tientallen foto’s en persoonlijke verhalen van de Julianazusters wordt hun werk en leven gepresenteerd.
Vrijdag 27 mei om 15.00 uur opent de bisschop van het bisdom Haarlem-Amsterdam, monseigneur J.W.M. Hendriks, de tentoonstelling. Na de opening staan de deuren van het Julianaklooster elke tweede en vierde zaterdag van de maand open, tussen 10.00-12.00 uur en 14.30-17.00 uur, voor iedereen die de tentoonstelling wil bezichtigen. Tijdens de openstellingsdagen is ook de documentaire ‘De Juliaantjes’ (2015) van Verhalis te bekijken.
Impressie van de tentoonstelling over de Julianazusters. Foto: Mary Brommer Fotografie, Alkmaar-Petten
Meer over ‘de Juliaantjes’ en de documentaire van Verhalis
Meer over het werk van religieuzen vroeger en nu
Meer over Onze Lieve Vrouwe ter Nood in Heiloo