Mensen noemen hem “het heilig bruurke”. “Dat is waarschijnlijk een naam waarvan hij zelf niet zo gelukkig werd, want hij wilde gewoon en eenvoudig zijn en geen voetstuk hebben”, vertelt broeder Hans-Peters Bartels. De franciscaan bewoont met medebroeders het klooster in Megen, waar tot 1950 broeder Everardus leefde en werkte.
Al bij leven was broeder Everardus Witte (1868-1950) zeer geliefd onder de mensen. Hoe kwam dat? “Hij leefde echt vanuit het gebed en dat merkten de mensen heel erg aan hem”, vertelt broeder Hans-Peters Bartels. “Zijn meest bekende en beroemde uitspraak is: laten we er samen voor bidden. Als mensen een intentie kwamen afgeven voor de broeder zei die: ik weet iets beters, loop even om en dan gaan we naar de kerk, dan bidden we er samen voor.”
Ook na zijn sterven bleven de mensen komen. Vanwege de grote toeloop van gelovigen werd al drie jaar na zijn dood besloten om een grafkapel voor hem te bouwen. Ans van Schijndel is daar vrijwilliger. Zij laat zien hoe mensen nu nog steeds gebedsintenties bij het graf van broeder Everardus achterlaten. Joannes Peters is zo’n bezoeker van de kapel. Voor hem is het echt een “heilige plek”.