180 jaar Dominicanessen van Voorschoten

Huize Bijdorp, Dominicanessen van Voorschoten
Huize Bijdorp, moederhuis van de Dominicanessen van Voorschoten

Op 24 mei vierde de congregatie van de Dominicanessen van Voorschoten het 180-jarig bestaan. Het jubileum werd in beperkte kring gevierd. De dag begon met het morgengebed en na de koffie de feestelijke Eucharistieviering waarin provinciaal René Dinklo o.p. voorging. Er waren diverse serieuze en ludieke feestmomenten bij de koffie en het diner in de aula. In de late namiddag besloten de zusters  en andere aanwezigen de feestdag met het koorgebed: ‘En nóg is het verhaal niet uitverteld’.

Hoe het begon

Honderdtachtig jaar geleden is de draad opgepakt door de twee bevlogen gezusters Pinkers met oog en hart voor de armoede en de ongelijkheid in de samenleving van die dagen. Ze vonden geen klooster dat beantwoordde aan hun bedoeling. En dùs zijn ze voor zichzelf begonnen in Rotterdam, op twee gehuurde kamers met vijftien meisjes, vijftien naaikistjes, vijftien stoven en een lamp, als symbool van toekomst voor meisjes en vrouwen van toen. Ze gaven handwerk- en tegelijk godsdienstles en daarnaast verzorgden ze de zieken en bejaarden in de omgeving. Steeds meer jonge vrouwen meldden zich en de groep betrekt een buitenhuis aan de rand van Voorschoten: Huize Bijdorp. Verreweg de meeste dominicanessen van Voorschoten zijn door de deur van Huize Bijdorp binnengekomen en van daaruit hun kloosterloopbaan begonnen. Veelzeggende woorden boven de ingang: ‘Dominus qui incoepit ipse perficiat… De Heer voltooie wat Hij in u begonnen is…’

Blik gericht op de toekomst

In de loop van 180 jaar is de congregatie gegroeid en heeft ze gebloeid. Bijna 1400 namen staan er vermeld op het gedachtenismonument in de hal van Bijdorp. In de vele kloosters in Nederland en op de Antillen hebben ze hun hart en handen en talenten gelegd. Nu leeft de Congregatie naar haar voltooiing. Maar dat betekent niet dat er alleen maar achterom gekeken wordt. De blik is gericht op de toekomst. De poort gaat open voor nieuwe initiatieven die het immateriële en materiële erfgoed (cultuur en natuur) eer aan doen en die de identiteit van de Congregatie hooghouden: zorg voor de kwetsbaren in de samenleving. Dat gaat zich binnen de komende jaren ontwikkelen rond vijf kernwaarden: zingeving – natuurlijk – jong en oud – nabijheid – geborgenheid.

Bron; www.dominicanen.nl,  zr. Baptiste Tuin o.p.

Meer over de geschiedenis van de Dominicanessen van Voorschoten

Delen