In kloostergemeenschappen wordt veel aan mantelzorg gedaan. Zeker daar waar er weinig of geen zorgpersoneel is, zorgen de zusters/broeders/paters voor elkaar. Dat is heel mooi, menslievend. Het maakt het ook mogelijk dat mensen langer thuis blijven wonen, een van de doelstellingen van het overheidsbeleid. Veel senioren in de burgermaatschappij zoeken juist naar woonvormen waarin ze samen met anderen kunnen zijn. In die zin zijn communiteiten een model voor iets dat juist in deze tijd hard nodig is.
Langzamerhand zijn echter de meeste religieuzen zo oud, dat het bieden van mantelzorg te zwaar wordt. In naam van de zusterschap/broederschap houdt men het vaak nog heel lang vol, maar de grens van wat verantwoord is, komt snel dichterbij, en wordt soms zelfs overschreden. Ook dit komt in de hele samenleving voor.
Omdat de overheid toch wil dat mantelzorgers het zo lang mogelijk volhouden, is er ondersteuning mogelijk. Via de gemeente kan er vanuit de Wmo het een en ander geregeld worden. Ook kan er af en toe vervanging komen, zodat een mantelzorger even op adem kan komen. Informatie hierover is te krijgen op de websites:
www.regelhulp.nl
www.handeninhuis.nl
www.mantelzorg.nl
www.vptz.nl